ازدواج یکی از زیباترین رویدادها در زندگی هر فردی است که با حضور خانواده، اقوام و دوستان به یادماندنی و زیباتر می‌شود. اما مراسم ازدواج هم مانند بسیاری از دیگر رسوم، در کشورهای مختلف به اشکال متفاوتی برگزار می‌شود که شاید موجب شگفتی شما شود. با آکسان پلاس همراه باشید.
در کشور سوئد از طرف پدر و مادر عروس یک سکه نقره در کفش راست او و از طرف پدر عروس نیز یک سکه طلا در کفش چپش قرار می گیرد و عروس باید به نشانه احترام و حمایت از پدر و مادرش تا پایان مراسم این سکه‌ها را در کفش خود نگه دارد.
در آمریکا، سیاه‌پوستان زندگی جدید خود را با یک پرش آغاز می‌کنند. اگرچه خودشان هم نمی‌دانند این رسم دیرینه و کهن ریشه در کدام یک از سنت‌هایشان دارد، اما با انجام این کار به صورت نمادین از تمامی مشکلات و نگرانی‌هایی که پیش از این در زندگی با آن مواجه بوده‌اند، با موفقیت عبور کرده و زندگی جدیدی را آغاز می‌کنند.
به عنوان مثالی دیگر، چینی‌ها عروس خود را همراه زنان سالمند و با تجربه روانه خانه بخت می‌کنند و حضور زنان جوان و مجرد در کاروانی که عروس را می‌برند بدیمن است. در چین رسم بر این است که عروس هنگام ترک خانواده حتما باید گریه کند تا نشان دهد نمی‌خواهد آنها را ترک کند. عروس و داماد چینی پیش از آغاز مراسم رسمی ازدواج، دستمال‌های کوچک قرمز رنگی را که روی آنها تصویری از اردک‌های چینی دوخته شده است، با آرزوی خوشبختی به همدیگر هدیه می‌دهند. این رسم نمادین در فرهنگ کشور چین به این معنی است که این زوج برای همیشه به زندگی در کنار هم ادامه می‌دهند.
جالب است بدانید که آلمانی‌ها نیز با جمع‌آوری ظروفی که اقوامشان پیش از آغاز مراسم ازدواج می‌شکنند، خودشان را برای جنگ و نبرد با مشکلات زندگی آماده می‌کنند و بر اساس این رسم جالب، اقوام عروس و داماد پیش از ازدواج تعداد زیادی ظرف را می‌شکنند که عروس و داماد باید آنها را جمع کنند. در بعضی از شهرهای این کشور نیز رسم بر این است که دوستان عروس یا داماد، عروس را می‌دزدند و داماد باید او را پیدا کرده و برای حضور در مراسم جشن ازدواج همراه خود ببرد.
در کشور کره، زنان کره‌ای از آغاز زندگی مشترک عهد می‌بندند که مقابل همسرانشان سکوت کرده و از دستورات آنها اطاعت و پیروی کنند. به همین دلیل عروس‌های کره ای در نخستین روز زندگی مشترک باید سکوت اختیار کنند. آنها حتی حق صحبت با همسرانشان را هم ندارند و اگر از این رسم سرپیچی کنند، داماد می‌تواند برای این کار عروس را روانه خانه پدرش کند. در کره عروس و داماد پس از پایان مراسم ازدواج به سبک غربی، لباس کره‌ای به تن می‌کنند و به بزرگان خانواده ادای احترام می‌کنند.
برای مردم عربستان رسم بر این است که زن و مردی که قرار است با هم ازدواج کنند به نشانه آغاز زندگی جدیدشان، لباس‌های کهنه را دور می‌ریزند و لباس جدید به جای آنها می‌خرند. آنها بر این باورند که برای شروع یک زندگی جدید به لباس‌های نو نیاز دارند تا گذشته را با همه بدی‌ها و خوبی هایش به فراموشی بسپارند.
رسم مشترکی به نام جهیزیه
رسوم مشترکی نیز در میان کشورهای مختلف وجود دارد. رسوماتی مانند جهیزیه، مهریه، خرید حلقه و حتی شیربها از جمله رسومات مشترکی است که در کشورهای مختلف با اندک تفاوتی متداول است.
به طور کلی تهیه جهیزیه با هدف کمک به جوانان برای آغاز زندگی مشترک، یکی از رسومات است که همچنان در بسیاری از کشورها مرسوم است. در حقیقت در بسیاری از کشورها جهیزیه همان پول، طلا یا ملکی است که در آغاز زندگی مشترک از طرف خانواده عروس به داماد هدیه داده می‌شود. اگرچه در دنیای امروز جهیزیه قدم فراتر از تامین نیازهای اولیه زندگی مشترک گذاشته است، اما در حقیقت برگرفته از سنتی دیرینه و کهن است که در فرهنگ کشورهای آفریقایی ریشه دارد. در آن زمان با هدف تامین سرمایه اولیه برای کسب و کار و برآورده ساختن نیازهای همسر و فرزندان، هدیه‌ای از طرف خانواده عروس به داماد داده می‌شد که در حقیقت همان جهیزیه امروزی است.
تا قبل از قرن پنجم میلادی رسم بر این بود که ازطرف خانواده عروس هدیه‌ای به عنوان شیربها به خانواده داماد داده می‌شد، اما پس ازآن بتدریج جهیزیه جایگزین شیربها شد. برای مثال کشور هند از جمله کشورهایی است که همچنان رسم دیرینه جهیزیه از عوامل محدودکننده ازدواج در میان جوانان به شمار می‌آید. در هند، تهیه کالا و اجناس مورد نیاز و تامین پول نقد و طلا از طرف خانواده عروس نه تنها در زمان ازدواج، بلکه تا پایان عمر به عهده پدر و مادر عروس است. جهیزیه نه تنها در آسیا و آفریقا، بلکه در کشورهای اروپایی نیز از گذشته‌های دور مرسوم بوده است. در خانواده‌های اشرافی انگلیس هنگام ازدواج، جهیزیه به عنوان ارثیه از طرف پدر به دختر هدیه داده می‌شود، بنابراین اگر دختری از پدرش جهیزیه گرفته باشد در ارث سهیم نخواهد بود. در آمریکا و اروپا نیز در گذشته از موقعیت اجتماعی افراد به عنوان ملاکی برای تعیین مقدار جهیزیه استفاده می‌شد که امروزه هیچ اثری از این باور دیرینه در فرهنگ این کشورها یافت نمی‌شود، در حالی که در کشورهای آسیایی مانند چین، ژاپن، کره و هند همچنان خانواده‌ها علاوه بر مسوولیت برگزاری مراسم ازدواج، وظیفه تامین نیازهای اولیه برای آغاز زندگی مشترک فرزندانشان را بر عهده دارند.
سایر مطالب مرتبط با فرهنگ ایران و فرهنگ ملل را در سایت آکسان پلاس مطالعه کنید.
