Warning: Use of undefined constant titr - assumed 'titr' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home2/aksanplu/public_html/news.php on line 70
5 قانون عکاسی برای تازه‌کارها

داشتن یک دوربین حرفه‌ای "DSLR" کافی نیست. باید حوصله کرد و فوت و فن کار را یاد گرفت. برخی نکات عکاسی تنها به دوربین‌های حرفه‌ای مربوط می‌شوند و برخی دیگر در عکاسی با تمام دوربین‌ها، حتی دوربین‌های کوچک گوشی‌ها نیز کاربردی هستند. در این مقاله از آکسان پلاس، 5 مورد از مهم‌ترین نکات برجسته در عکاسی را مطرح می‌کنیم.

قانونی به نام یک سوم

استفاده از این قانون بسیار ساده در عکاسی، الزامی است. هیچ وقت سوژه را در مرکز تصویر قرار ندهید. در نگاه اول شاید به نظر برسد که سوژه می‌بایست در مرکز تصویر قرار بگیرد، اما بهتر است به جای تعجب و مخالفت، در عمل امتحان کنید. همه‌ی دوربین‌های عکاسی و حتی گوشی‌هایی مثل آیفون، قابلیت نمایش شبکه را دارند. اگر آن را فعال کنید، دو خط افقی و دو خط عمودی روی صفحه نمایش دیده می‌شود و آن را به 9 قسمت مساوی تقسیم می‌کند. برای ترکیب بهتر مناظر و سوژه‌ها، سعی کنید آنها را روی خطوط و یا در محل تقاطع آنها قرار دهید. برای مثال اگر در منظره‌ی مورد نظر شما، خط افق هم وجود دارد، بسته به اینکه تمرکز شما روی آسمان یا زمین و یا دریا باشد، سعی کنید آن را روی خط افقی پایینی و یا خط افقی بالایی قرار دهید، همیشه سعی کنید خط افق در مرکز تصویر واقع نشود. اگر سوژه‌ای مثل یک انسان یا درخت دارید، سعی کنید آن را روی خط عمودی چپ یا راست قرار دهید. معمولاً یک عکاس در هنگام عکاسی، با فعال کردن خطوط راهنما یا "Leading Lines" به شکل ناخودآگاهانه سعی در قرار دادن سوژ‌ه‌ها روی خطوط می‌کند. مثلاً در تلاش است جاده، رودخانه و یک راه کوتاه را روی خطوط قرار دهد تا در نهایت به سوژه‌ی اصلی منتهی شوند. از این رو فعال کردن آن یک امر ضروری است.

ارتفاع خودتان یا دوربین عکاسی را تغییر دهید

بر اساس منطق، شما باید عکس را از جایی که چشم قرار دارد، بگیرد. این روش کسل‌کننده و غیر حرفه‌ای است. سعی کنید دوربین را پایین‌تر یا بالاتر از ارتفاع چشم بگیرید. در این صورت دیدن صفحه نمایش یا منظره‌یاب "ViewFinder" دوربین مشکل می‌شود، اما عکس‌ها از زاویه‌ی بهتری گرفته خواهند شد. در این موارد استفاده از دوربینی با صفحه نمایش قابل چرخش، کاربرد زیادی دارد. برای مثال فرض کنید که می‌خواهید از کودک، حیوانات و گل‌ها عکس بگیرید. پایین گرفتن دوربین حتی در حدی که به سطح زمین بچسبد، معمولاً نتیجه‌ی بسیار خوبی خواهد داشت. در عکاسی از مناظر هم برای افزایش دید بهتر است دوربین را بالاتر از سطح چشم بگیرید. البته مراقب لرزش دوربین هم باشید و سعی کنید در شرایط متعادل‌تری، آن را به صورت دو دستی بگیرید.

با بالاترین رزولوشن و کیفیت عکاسی کنید

نیازی به کم کردن کیفیت و رزولوشن عکس نیست. اگر برای ایمیل کردن و به اشتراک گذاشتن عکس، می‌خواهید حجم آن کم باشد و همچنین لبه‌ی عناصر، تند و تیز یا اصطلاحاً شارپ شود، بهتر است این مراحل را روی کامپیوتر انجام دهید. همیشه دوربین خود را طوری تنظیم کنید که عکس‌های گرفته شده بیشترین کیفیت و رزولوشن را داشته باشند، حجیم شدن آن به هیچ وجه مهم نیست. تنها استثناء، مواردی است که می‌خواهید عکس‌های پشت سر هم را با سرعت بالا تهیه کنید. در این صورت کم کردن حجم عکس در سریع ذخیره شدن آن تأثیر مستقیم دارد. اگر دوربین شما قادر به ذخیره‌ی تمام آنچه سنسور دریافت می‌کند، هست، از این قابلیت استفاده کنید. دوربین‌هایی با قابلیت عکاسی با فرمت "RAW" یا «خام»، چنین کاری انجام می‌دهند و معمولاً دوربین‌های حرفه‌ای هستند. ویرایش عکس‌هایی با فرمت "jpg" بدون افت کیفیت ممکن نیست اما اگر عکس‌هایی با فرمت "RAW" داشته باشید، بعداً می‌توانید آن را ویرایش کنید. نکته‌ی دیگر اینکه عکس‌های گرفته شده را حذف نکنید، حتی اگر بد باشند. شاید هنگام ویرایش روی کامپیوتر به آنها نیاز پیدا کنید.

سرعت شاتر و گشادگی دیافراگم، مثلث اِکسپوژِر "ISO"

مشکل‌ترین بخش در عکاسی است. برای فهم بهتر این اصطلاحات بهتر است، مطالعه‌ی بیشتری داشته باشید و از منابعی مثل "ExposureGuide.com" استفاده نمائید. اکسپوژر یا نورگیری یا حساسیت نورسنجی و دیگر معادل‌های آن، میزان حساسیت حسگر دوربین عکاسی در جذب نور را مشخص می‌کند. وقتی "ISO" بالا باشد، عکاسی حتی در نور کم هم ممکن است. اما دقت داشته باشید که هر چه میزان "ISO" بالاتر باشد، میزان نویز تصویر نیز افزایش یافته و در اصطلاح عامیانه، عکس نقطه نقطه می‌شود. حساسیت نورگیری یا "ISO" کمتر مناسب‌تر است، اما همیشه استفاده از "ISO" کم ممکن نیست، چون زمانی که نور محیط کم باشد و نتوانید از فلش استفاده کنید، مجبور به زیاد کردن میزان "ISO" خواهید شد.

"Aperture" یا گشادگی دیافراگم

مقدار فاصله‌ی کانونی را «گشادگی دیافراگم» مشخص می‌کند و در واقع نسبت اندازه‌ی فیزیکی دریچه به لنز است. عدد بزرگ‌تر به معنای سوراخ کوچک‌تر جهت ورود نور و در نتیجه بخش بیشتری از پس‌زمینه در فوکوس قرار گرفته و واضح می‌شود. عدد کوچکتر به معنای دریچه‌ی بازتر بوده و لذا پس‌زمینه خارج از فوکوس و مات به نظر می‌رسد. در واقع هر زمان میزان "F" یا گشادگی دیافراگم را بیشتر کنید. فوکوس بر روی کل پس زمینه انجام می‌شود مثلا از "F12" یا بالاتر برای عکس برداری از مناظر استفاده می‌کنیم و اگر بخواهیم از یک سوژه مثل انسان عکس بگیریم میزان "F" را روی حداقل تنظیم می‌کنیم تا فوکوس بر روی سوژه انجام شده و پس زمینه محو گردیده و به نوعی به تصویر عمق بخشیده شود.

سرعت شاتر

سرعت شاتر، مدت زمان باز بودن شاتر را مشخص می‌کند. اگر زیاد باشد، نور بیشتری جذب شده و تصویر روشن‌تر می‌شود. زمان بالای شاتر برای عکاسی در نور کم مناسب است، توجه کنید که اگر حرکات موجود مثل لرزش دوربین و حرکت سوژه‌ها به علت وجود باد و دیگر عوامل، زیاد باشد، استفاده از شاتر با زمان بالا نتیجه‌ای جز یک تصویر مات نخواهد داشت. شاتر با سرعت بالا یا به عبارت دیگر زمان کم، برای عکاسی از سوژه‌های متحرک مناسب است. همیشه باید توازنی بین سرعت حرکات و نور محیط عکاسی برقرار کرد تا تصویر علاوه بر واضح بودن، تاریک هم نشود.

سایر مطالب مرتبط با عکاسی را در سایت آکسان پلاس مطالعه کنید.