Warning: Use of undefined constant titr - assumed 'titr' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home2/aksanplu/public_html/news.php on line 70
ونیز دوست داشتنی

سفر به ونیز به تمام هزینه‌هایش می‌ارزد. «مارکو پولو» جهانگرد مشهور، اهل ونیز بوده که نامش را روی فرودگاه بین‌المللی شهر هم گذاشته‌اند. خانه‌اش خانه‌ای قدیمی بود جایی دور از هیاهوی گردشگران، پایه‌هایش هنوز درون آب برپاست. در ونیز نام «مارکوپولو» و «آنتونیو ویوالدی» را زیاد می‌شنوید، از جلوی گالری‌ها و موزه‌های زیادی رد می‌شوید، مثل موزه ونیز و گالری آکادمیا و کاخ قدیمی ریاست‌جمهوری و زندان بزرگ قصر را در حاشیه میدان می‌بینید. گردش با «گوندولاها» کمی گران است اما همان نیم‌ساعت گردش در آبراه‌های بزرگ و کوچک شهر، خاطره‌ای فراموش‌نشدنی است. در گشت‌وگذارهاتان سراغ «پل دیدگاه» را هم بگیرید؛ که بین زندان «پیومبی» و «دادگاه پالازادوچاله» قراردارد.

مجموعه پگی گوگنهایم

«پگی گوگنهایم» مجموعه‌داری آمریکایی بوده که بعد از مرگش، خانه وی در ونیز تبدیل به موزه‌ای شده که آثار بسیاری از بهترین هنرمندان اروپایی و امریکایی را برای نمایش دارد. «پیکاسو»، «شاگال»، «کاندینسکی»، «دالی»، «ارنست» و هنرمندان بزرگ دیگر. این مجموعه در کاخ «ونیر دی لئونی» قراردارد.

میدان و کلیسای سن‌مارکو

«میدان سن‌مارکو» یک میدان عمومی و بزرگ در ونیز است و یکی از نادرترین فضاهای شهری قدیمی در اروپا که همچنان به‌جا مانده‌است. ناپلئون میدان سن‌مارکو را خانه نقاشی اروپا نامیده بود و بسیار زیبا و باشکوه است. سن‌مارکو مدت‌ها کبوترهای فراوان داشت و توریست‌ها دوست داشتند به آن‌ها غذا بدهند، اما وجود پرنده‌ها برای آثار باستانی مضر بود. کلیسای باشکوه سن‌مارکو هم روبروی این میدان قدیمی است. سبک معماری کلیسای سن‌مارکو، ترکیبی از سبک‌های بیزانس، رومی و رنسانس است. در کلیسای سن‌مارکو حتما از برج ناقوس کلیسا هم دیدن کنید. این برج بسیار بلند، ساده و آجری، با یک ناقوس پنج‌زنگه، یکی از نمادهای شهر ونیز است.

جزیره و کلیسای سن‌جورجو ماجوره

«سن‌جورجو ماجوره» از جزایر ونیز است که در سمت شرق «جودکا» و جنوب گروه اصلی جزایر شهر قراردارد. این جزیره در دوره‌های نخستین رومی‌ها قابل سکونت شده و در همان زمان‌های قرن نهم میلادی، کلیسایی به نام «سنت‌جرج» داشته است. امروزه این کلیسا را با نام «سن‌جورجو ماجوره» می‌شناسند و نآندره پالادیو» در قرن شانزدهم میلادی آن را طراحی و بنا کرده‌است.

کاخ دوکاله

«کاخ دوکاله» یکی از بناهای دیدنی ونیز که تاریخ این شهر را به‌خوبی نمایش می‌دهد. مجسمه‌هایی که روی بنای کاخ قرار دارند از زمان‌های گوناگون به‌جا مانده‌اند. طراحی‌های داخل کاخ دوکاله هم اثر هنرمندانی مثل «تیتیان»، «ورونسه»، «تینتورتو»، «ویتوریا» و «تیه‌پولو» است.

کلیسای سانتا ماریا دی میراکولی

«کلیسای سانتا ماریا دی میراکولی» از کلیساهای بزرگ و زیبای ونیز است که در «کاناراجو» قرار دارد و یکی از بهترین نمونه‌های معماری نخستین دوره‌های رنسانس در ونیز می‌باشد. سنگ مرمرهای رنگی، نمای بیرونی، دیوارهای آن و نیم‌دایره‌های پنجره‌ها چشم‌نواز و دیدنی‌ هستند و کلیساهای «دوناتو برامانته» در میلان را به یاد می‌آورند. «سانتا ماریا دی میراکولی» را معمار توانای ایتالیایی «پیترو لومباردو» در سال‌های پایانی قرن پانزدهم بین سال‌های ۱۴۸۱ تا ۱۴۸۹ساخت.

کلیسای سانتا ماریا دلا سلوته

«کلیسای سانتا ماریا دلا سلوته» را در سده هفدهم میلادی به افتخار «مریم مقدس» ساختند و آن را با نام او و عنوان «بانوی سلامتی» چنین نامیدند. چون در آن زمان‌ها بیماری طاعون در ونیز شیوع پیدا کرد و مردم اعتقاد داشتند مریم مقدرس طاعون را از شهر دور کرده است. این کلیسای کاتولیک رومی در منطقه «دورسودورا» ونیز قرار دارد، روی یک تکه کوچک خشکی بین «کانال بزرگ» و کلیسای «سان‌مارکو». وقتی وارد «سن‌مارکوم شوید، از روی آب‌ها کلیسای «سانتاماریا دلاسلوته» را می‌بینید. این بنا را معمار مشهور ونیزی «بالدازار لانگنا» به سبک باشکوه «باروک» ساخته است.
«دورسودورا» یکی از شش منطقه‌ی بلند ونیز است. قلب تاریخی و اصلی این منطقه «کانال گودیکا» است که در امتداد آن بناهایی از قرن ششم تاکنون ساخته شده‌اند.

موزه کا رتسونیکو

«کا رِتسونیکو» از موزه‌های قدیمی شهر است که از سده‌های هفدهم و هجدهم میلادی به‌جا مانده است.
این بنای زیبا روی کانال بزرگ قرار دارد. در نیمه دوم قرن هفدهم میلادی کاخ سه‌طبقه مرمرین و مجلل یکی از خانواده‌های مشهور ونیزی بود و آن را معمار مشهور سبک باروک «ونیز بالدازار لانگنا» بناکرده بود. امروزه این بنا موزه «کا رتسونیکو »است و در آن لوازم دیدنی کاخ و نقاشی‌هایی از هنرمندان بزرگ ایتالیا را می‌بینید.

موسیقی در کاخ

سالن اپرای «موزیکا آ پالاتزو» در قصر باشکوه «بارباریگو مینوتو» قراردارد. قصر بزرگ و باشکوه «بارباریگو مینوتو» از قرن پانزدهم به‌جا مانده و آثار «بیزانسی ونیزی» درون آن از سده‌های دوازده و سیزده میلادی هستند. «موزیکا آ پالاتزو» در این کاخ هفت شب در هفته اپرا اجرا می‌کند و شاهکارهای آهنگسازانی چون «روسینی»، «مونته‌وردی»، «ویوالدی»، «پاگانینی»، «پوچینی» و بسیاری دیگر را روی صحنه می‌برد.

تئاتر لا فنیچه

«لا فنیچه» یکی از مشهورترین سالن‌های تئاتر اروپاست. بسیاری از اپراهای مشهور را برای اولین بار در این سالن تئاتر مشهور و محبوب اجرا کرده‌اند. نام این خانه اپرا برگرفته از نقش آن در زنده نگه داشتن اپراست. «لافنیچه» یعنی همان مرغ افسانه‌ای «ققنوس». از زمانی که این خانه اپرا باز شده دوبار آتش گرفته و بازسازی شده است. در سال ۱۷۷۴ تئاتر «سان بندیتو» که خانه اصلی اپرا در ونیز بود در اثر آتش‌سوزی با خاک یکسان شد. ساخت این بنای «لافنیچه» هم در سال ۱۷۹۲ به پایان رسید.

کانال بزرگ

کانال آبی بزرگ و باشکوه ونیز از وسط شهر می گذرد و بسیاری از بناها و ساختمان‌های قدیمی اطراف این کانال قراردارند. رستوران و مرکزخرید هم خیلی زیاد می‌بینید. ونیزی‌ها و گردشگران با قایق‌های مخصوص، یا گاندالوهای سنتی ونیزی از این کانال بزرگ می‌گذرند و به مقصد خود می‌روند.
یکی از بناهای تاریخی روی کانال، موزه «کا رتسونیکو» است.